Σύμφωνα με την FDI:

• Το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού κατά τη διάρκεια της ζωής τους θα εμφανίσει τερηδόνα, ουλίτιδα, περιοδτίτιδα ή κάποια άλλη φθορά των δοντιών, ως τον καρκίνο του στόματος.
• Μόνον το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση στη στοματική υγειονομική περίθαλψη.
• 60% - 90% του μαθητικού πληθυσμού διεθνώς εμφανίζουν οδοντική τερηδόνα.
• Ο στοματικός καρκίνος αποτελεί την 8η συνηθέστερη μορφή καρκίνου παγκοσμίως με συχνότητα εμφάνισης, μεταξύ 1 και 10 περιπτώσεων ανά 100.000 στις περισσότερες χώρες.
• Ο κίνδυνος εμφάνισης στοματικού καρκίνου είναι 15 φορές υψηλότερος όταν συνδυάζονται οι δύο κύριοι παράγοντες κινδύνου, χρήση καπνού και αλκοόλ.
• Το 5% -10% των δημόσιων δαπανών για την υγεία στις χώρες με υψηλό εισόδημα σχετίζεται με τη στοματική υγεία.
• Ο πονόδοντος είναι, σε πολλές χώρες, ο πρώτος και κύριος λόγος για τη συστηματική απουσία από τα σχολεία.
• Η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης είναι ο υπ’ αριθμόν 1 παράγοντας κινδύνου για την καταστροφή των δοντιών και την εμφάνιση διαβήτη. Περίπου 80% των θανάτων από διαβήτη συμβαίνουν σε χώρες με χαμηλό – μέσο εισόδημα.
• Στις Η.Π.Α., εκτιμάται ότι 30-40 εκατομμύρια άνθρωποι αποφεύγουν, κάθε χρόνο, την οδοντιατρική θεραπεία εξ αιτίας άγχους και φόβου.
• Αν και στις αναπτυγμένες χώρες, η επιβάρυνση των οδοντιατρικών ασθενειών βαίνει μειούμενη, τα προβλήματα των ούλων είναι συνηθέστερα, ιδιαίτερα στα ηλικιωμένα άτομα.
• Η χρήση του καπνού, είναι υπεύθυνη έως και για τις μισές από όλες τις περιοδοντικές νόσους. Αυτές οι μορφές των ασθενειών συνδέονται άμεσα με το διαβήτη, τις καρδιοπάθειες, τους πρόωρους τοκετούς και τα ελλιποβαρή νεογνά.
• Η οδοντιατρική περίθαλψη πρώτης γραμμής, γίνεται σε ατομικό επίπεδο, μέσω της πρόληψης, της συνήθειας του σχολαστικού βουρτσίσματος και των τακτικών ελέγχων.
• Υπάρχουν πάνω από ένα εκατομμύριο ειδικευμένοι οδοντίατροι, σε ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίοι προβαίνουν σε σύγχρονες οδοντιατρικές θεραπείες και μπορούν να αποκαταστήσουν τις λειτουργίες και την αισθητική μιας υγιούς οδοντοστοιχίας͘ ωστόσο, ο αριθμός αυτών των οδοντιάτρων δεν είναι ίσα κατανεμημένος, γεγονός που αφήνει πολλές από τις φτωχότερες περιοχές του κόσμου, με λιγότερους από έναν οδοντίατρο ανά 300.000 άτομα.